Różaniec (Mia Maria) XXXIV

Wyroby ze stopów złota, srebra, platyny są podatne na działanie czynników fizyko-chemicznych. Metal poprzez styczność z innymi przedmiotami (o podobnej twardości) ulega porysowaniu i zmatowieniu - są to tzw. uszkodzenia mechaniczne. Uszkodzenia te mogą doprowadzić do bardzo głębokich zarysowań i odkształceń uniemożliwiających przywrócenie dawnej świetności.

Środki chemiczne poprzez wnikanie w szczeliny powodują zabrudzenia i czernienie metalu. Agresywne środki chemiczne mogą doprowadzić do trwałych uszkodzeń powierzchni i połączeń (pęknięcia lutów itp.). Ponadto wszystkie powierzchnie zdobnicze (srebrzenie, rodowanie, rutenowanie, złocenie, piaskowanie, szczotkowanie, młotkowanie, satynowanie, diamentowanie, grawerowanie itp.) wymagają odpowiedniego traktowania. Zmniejszenie skutków wpływu czasu i chęć utrzymania wyrobów w dawnej świetności wymaga odpowiedniej ich pielęgnacji.

Należy pamiętać o tym, że powierzchnie rodowane, srebrzone, rutenowane, złocone, piaskowane, szczotkowane, młotkowane, satynowane, diamentowane, grawerowane itp. w trakcie użytkowania ulegają zabrudzeniu, wytarciu oraz zmatowieniu i tylko odpowiednia troska o nie może te procesy znacznie zmniejszyć.

Z pośród metali szlachetnych na największe zanieczyszczenia i uszkodzenia narażone jest srebro. Ze względu na dość niską twardość w porównaniu z innymi metalami szlachetnymi srebro ulega uszkodzeniom mechanicznym. Pod wpływem zanieczyszczeń atmosfery srebro ulega procesom chemicznym powodującym czernienie metalu. Aby zapobiec tym efektom należy przestrzegać kilku ważnych zasad:

1. Bezwzględnie zdejmować biżuterię podczas jakichkolwiek prac mogących uszkodzić metal (sprzątania, mycia rąk i naczyń, kąpieli, mieszania ciast, prania, przytrzymywania twardych przedmiotów). Na pierścionki i obrączki należy uważać podczas otwierania i zamykania klamek, posługiwaniu się nożyczkami. Bransolety,  zegarki i spinki do mankietów są narażone na uszkodzenia mechaniczne w trakcie pracy przy biurku.
2. Ograniczyć styczność z środkami chemicznymi i pielęgnacyjnymi, tj. proszkami do prania, detergentami, środkami czystości, pilingami, kremami, perfumami, lakierami itp.
3. Często myć biżuterię przy pomocy ciepłej wody z dodatkiem amoniaku, cytryny lub delikatnego płynu do naczyń. Delikatnie polerować przy pomocy miękkiej szmatki. Kamienie czyścić od wewnętrznych powierzchni biżuterii miękką szczoteczką w wyżej wymienionej kąpieli. Ze względu na związki fluoru i chloru nie należy stosować do czyszczenia pasty do zębów.
4. Biżuterię po kąpieli należy wypłukać w ciepłej wodzie i delikatnie wysuszyć przy pomocy, np. suszarki do włosów. Należy unikać pozostawiania wilgoci na biżuterii.
   
   Przechowywać biżuterię rzadko używaną (wcześniej umytą i dokładnie wysuszoną) w miejscu z ograniczonym dostępem powietrza i światła, np. w czystej szmatce bawełnianej i w hermetycznie zamykanej torebeczce foliowej z zaciskiem strunowym. Takie zabezpieczenie zapobiega tworzeniu się czarnych nalotów.